11 Ekim 2009 Pazar

kendime yaptığım demagoji**

Dün benim için çok zor bir gündü.Uzun zamandan beri bu kadar üzülmemiştim.


Benim bir arkadaşım var. Çok iyi birisi ,yani içi dışı bir.böyle erkek fatma tarzı falandır ama hiç kötü bişisini görmedim o derece..Bu kız hep güler espirilidir böyle yarı çatlak falan takılırız bununla.Dün böyle yanımıza geldi surat bir karış dokunsan ağlayacak.Bizde şaşırdık tabi onu hiç bu halde görmemiştik.Baya kötü gözüküyordu.Sorduk ne oldu diye ıh mıh etti bişi demedi.Neyse fazla gitmedik üzerine anlatır dedik.sonra aradan zaman geçti bu nası ağlıyor böyle hıçkıra hıçkıra.Telaş ettim çünkü kafasına takmaz öyle herşeyi serbesttir.Babam dedi..damarları yüzde yüz tıkanmış.Zaten kalp hastasıydı.Dünde kriz geçirdi.Artık ilaç tedavisi nereye giderse.Yapılacak birşey kalmamış demiş doktorlarda.
Offff ben orda bi tıkandım.Zaten böyle ailevi konularda çok hassasımdır.Bütün herkes hiç birşey diyemedi.Ne diceksin ki zaten böyle bi konuda.Hepimiz bi şok olduk.Teselli etmeyi iyi bilirim ama böyle bi konu bana bile ağır geldi.Sessizliği bozdum..Doktorlar yanılabilir dedim yani herşeyi kesin bilemeyebilirler.Sen hemen moralini bozma.Başka hastanelere gidin bakalım diğer doktorlar ne diyecek..
3 hastaneye gittik sonuçlar aynı deyince hopp 2. top.Sustum.hık desem ağlayacağım.Böyle durumlarda bide ben hemen kendimi o kişinin yerine koyarım ondan bu sefer bunu denememeye çalıştım.Babamm.. uff hayır düşünmeyeceğim dedim.Neyse biz bunu dışarı falan çıkardık.Hava alsın diye dolaştırdık.Kendini bir sıkıyo ağlamayacağım ben bunu bir kez daha geçirdim yok hayır diye.Hava aldıktan sonra biraz dağıldı iyi gibi oldu.Neyse vedalaştık ayrıldık eve gitmek için durakta otobüs bekliyorum.Karşıdan karşıya bir kadın geçti bir kız yardım etti.O ana kadar birşey yok sonra çitlerin üzerine doğru yürüdü hop ay derken düştü birden fırladım kadın yerde ağlıyor.Yardım ettik kadını bir yere oturttuk yandaki marketten su falan getirdiler.ben düştüğü an gözleri görmüyor zannetmiştim ama başı dönmüş sanırım.ne bileyim çünkü çitler biraz kalınca görmemek mümkün değil. ağladığını görünce bir hoş oldum
:( sonra kalktı gitti..herşey üstüste gelmeye başlamıştı bir de otobüsten dışarı bakarken çok önceden tanıdığım gözleri görmeyen birisini görünce neler oluyo haydaa falan dedim.tesadüflere bak!Eve geldim direk annemi aradım anlattım bütün herşeyi üzme kendini gelince konuşuruz dedi.birazda kızın durumu hakkında konuştuk kapattık.Eve geldiğinde de dayanamadım ağladım.Sarıldık falan.öyle işte..

Aaaaa çok konuştum neyse görüşürüz bir dahaki posta okur öperim.holalala..

Hiç yorum yok:

Bunlarda ilginizi çekebilir

Related Posts with Thumbnails