Tüm bunları kimsenin anlayamayacağını bildiğim için yazıyorum.İçimin dolması ve kimseye söyleyemem,söylesemde anlayacaklarını düşünmemem hepsi için tek bir açıklama olabilir.
Bu beklentilerin insanlara verdiğim değerle bağlantısı var mı yok mu tam olarak bilemiyorum ama canımı sıkmaya başladığı kesin.
Hayal dünyasında yaşamıyorum kimin ne hissettiği,ne yapmaya çalıştığı hakkında da bir fikrim yok.Sadece birşeyler seziyorum o kadar.
Ama sezmek içimdeki insan sıkıntısını daha da derinleştiriyor ve benliğimi küstürüyor.
Herşeyin bu kadar saf ve samimi olması bu kadar mı zor yani.
Yakınım nitelendirmesinin tüm bu sınırlar dışında kalması neden?
Evet belli ki dışındalar,ondan böyle dolmuşum.
Bir köşeye çekilip sadece beklesem..
Kimi,neyi hiç bilmeden.
Kimse bana bir şey sormasa,bende başkasına.
Çok mu şey istiyorum?
***
2 yorum:
Soru sorulmamasını istememek! Bunun çok bir şey olup olmadığı bunu kimden istediğine bağlı aslında. Seni önemseyen, sana değer veren biri için istediğin; çok bişey, ama önem ve değer bakımından seni sıradan birisi sayan kişi içinse anlaşılabilir ve kabul edilebilir bir istek bu.
Çok mu şey istiyorsun? Bence öyle!
Aslında tüm mesele bununlada bitmiyor.Nefes alabilmek tüm derdim.
Ama dışarıda çok başka,çok soyut.
Anlamsız,boş gibi.
Tüm yaşanılanları sadece yaşayanın anlması çok garip keşke daha ince olabilsek başkalarını düşünmek konusunda.
Yorum Gönder