Katil ben değilim!?*

Yoo iyiyim.İnsan yüzü görüyorum binşükür.

Kaç zamandır 15'lik ergen kardeşlerimiz gibi yazılar yazmış,melankoli kurbanı olmuşcasına haykırmışım.Ama geçti Desdemona.

Çocuklarla aram hala iyi.Onları öldürmedim meraklanma.İçimden her ne kadar kafalarını kırmak geçse de frenliyorum maksimalist sinir hacmimi.

Biz çağdaş insanlar..

*

Ne zamandır ayıp bir şey yapıyormuş gibi elimdeki kitabı saklayarak ortalarda geziniyorum.Hangi kitap mı?

Aşk..

Yeni çıkan kitapları okumuyorum dedikçe aradan bir sene de geçse o kitaplar hala deli gibi satılmaya devam ediyor.Alışkanlık kötü tabii.

*

Kafamı karıştıran birisine karşı iğrenç bir irade anlayışım var.Deli gibi küfür etmek, defol şurdan yeaa demek istiyorum fakat o tepemde durdukça ben şapşal bir ifadeyle yüzüne bakmaya devam ediyorum.Zormuş.Yöntemler aramaktayım.

*

Bu aralar mutfağa giremiyorum canım hiçbir şey yapmak istemiyor.Eskiden olsa hey gidi günler deli gibi una bulanıp hamur yoğurur,kurabiye yapar,börek açardım.Ama..

*

Geri dönerim ben.Olala.*

*Fötö:Tımtık.

Hölidey, Hölidey*

Günler çabuk geçiyor ya.Hiç anlamadan hemde.

Zamanın su gibi akıp gittiğini şu aralar daha yoğun hissediyorum.Sonra blogda kayıt düzenlenme şeysi bir sürü taslakla doldu taştı.

Ya-za-mı-yo-rum.

Ya-za-mı-yo-rum.!!

Bununda tek nedeni tatilin bitiyor olması eminim.

Doğru bir şeye fazla bağlanmayacaksın.

17 Ağustos 1999

Bugün hiçbir şey yapmak istemedi canım.Üstümde bugünün özel bir ağırlığı vardı sanki.

Ağırlık..Belki sıkışma.Bir beden sıkışması değil bahsettiğim.Bir ruh..

Herşeyden önce bir korku.11 yıl önce 18bine yakın insanın birkaç saniyelikte olsa yaşadığı anlaşılmazlık gibi.Ölüm gibi.Ölüm..

Alabilir mi sevdiklerimizi içimizden ulaşılmaz bir mesafe?..

**

Tarihler çokta mühim değil.Ancak önemli olanın yaşananlar ve unutulamayacak olduğunu bilirse kalpler.Dualarımız sizinle..

Her Konuda Konuşabilen Erkek Çocukları Vol1

Monotonluktan çıkamayan birbiri ardına takılmış günlere alıştım sanırım.Evdeki tek eğlencemin parktaki çocukların aptal sohbetleri olduğunu göze alırsak çok iyiyim.

Bunun bana getirdiği yeni şeylerde var tabii.Mesela evlenirsem 3 kız 6 da erkek çocuk yapacağım laflarını sadece kız çocuklarının söylemediğini öğrendim.

Bugün 1- 2 saat önce parktaki salıncaklara oturmuş 3 erkek çocuğunun ileri ki hayallerine dahil oldum denebilir.Birisi:

A: 'La olum ben evlenmem büyünce'

B:'Ama günahmış öyle evlenmem demek' ?!

A:'Yok yeaaa hem öyle olsa bile annemi de alırım yanıma.Annenin hakkı ödenmez.'

B:'Karın ya kovarsa anneni? ahusasahsj

A:'Ne kovcak olum onu atar annemle yaşarım' ahuahasdsd

Şimdi de oturmuşlar'' eşşekten eşeeeğe deyişir olum.O eşşek Merzifon eşşeeylen bir olur mu?' diyorlar.

Hay o merzifon eşşekleri sizi..

!

Hayata Dair Korkaklık

Neyi, ne şekilde halledeceğimi bilmiyorum.Bir şeylerin farkına varmak insanın içinde garip hazlara sebep oluyormuş.Şu zamana kadar benliğine yüklenen alışkanlıkları beyninden,bedeninden soyutlayabilmek için bir şeylerden vermek gerekiyormuş.Bir şeyler..

Bir şey..

Korkaklık,adım atamama ,içine kapanma ve bunun ne anlama geldiğini bilememe.Çok zor değil belki ama kolayda görünmüyor.Anlatmak istediklerimi ne sözcüklerle ne de mimiklerimle ifade edebiliyorum.Üstüne gidip kafasına kafasına vurmak istediğim korkaklıkların altında eziliyorum.Evet eziliyorum.Ardından da ne sövebiliyorum ne de bağırabiliyor.

Pek bir kusur yok..

Görebildiğim gözlerimde yok.Ya bakabildiklerim de.Onlarda var ki şimdi,şu an,şu durumda bunları yazıyor olmazdım.

Hareket etmek için elimi her kaldırdığımda ya da gözlerimi her çevirdiğimde aynı yorgunluğun beni karşıladığını görmek kadar keskin bir duruş yok.

Görmek,görebilmek.Keşke görmesem bazı şeyleri, görmeme izin vermesem de üzerine bin lokma yutsam..

Sevgili Nurettin*

Okurimu;

Oldukça sıcak günler geçirdiğimizin farkındasındır umarım.

Ama yok evinde kliman varsa burcuvalıktan ölüyorsan ,kıçın başın yatağa yapışmıyorsa orasını bilemem.Çünkü benim için durum budur.

Kaç gündür uyku nedir bilmiyorum.Oda değil iki de bir ablamın gözüme gözüme soktuğu kpss sorularından gına geldi.Buradan soruda belirtildiği üzere 5 ileri, 2 geri adım atarak kendine bir oyun oluşturan Nurettin'i bol bol öpüyorum.Umarım 170. adımda hayatının en harika şeyiyle karşılaşırsın..

Sevgiler.Holala.